Każda nacja ma swoje tradycje kulturowe i rzemieślnicze wynikające
z uwarunkowań geograficznych i klimatycznych. Jeśli w Indonezji wzory
na farbowanych wielokolorowo materiałach uzyskuje się poprzez nałożenie separażu z wosku z domieszkami żywic, to w Japonii wzory uzyskuje się poprzez wyizolowanie miejsc na materiale, które mają pozostać niezafarbowane, poprzez mocne zagniatanie, obwiązywanie sznurkiem lub drucikami i wiele innych sposobów, które w małych wytwórniach tradycyjnych materiałów wykonuje się na wpół automatycznie.

Czy wiecie, że kolorowe okręgi na T-shirtach, które farbowaliście na pewno nie raz w domowym zaciszu,
to właśnie efekt japońskiej metody farbowania szibori, którą wykorzystali do ozdabiania swoich ubrań
w latach 70 hipisi?

W naszej świetlicy farbowaliśmy tkaniny w kameralnej grupie dorosłych podczas kilkudniowych warsztatów. Oglądaliśmy w internecie jak robią to inni, głównie rękodzielnicy ze Stanów Zjednoczonych, którzy dzielili się swoją wiedzą publikując filmy instruktażowe. My zafarbowaliśmy kilka prześcieradeł, poszwy pościelowe, kilka koszul, a także materiały z których niektórzy uczestnicy warsztatów będą szyli odzież.